Yilmaz Erdogan Lyrics
"Ben Senin Beni Sevebilme Ihtimalini Sevdim"

Soguk ve sehirlerarasi otobüslerde vazgeçtim çocuk
Olmaktan
Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam
Ben seninle bir gün veyselkarani'de haslama yeme
Ihtimalini sevdim
Ilkokulun silgi kokan, tebesir lekeli yillarinda
Ankara'da karbonmonoksit sonbaharlar yasanirdi o zaman
Özlemeye basladim herkesi
Ve bu hasret öyle uzun sürdü ki, adam gibi hasretleri
Özlemeye basladim sonra
Bizim kemalettin tugcu'larimiz vardi
Bir de camlarin bugusuna yazi yazma imkani
Yumurta kokan arkadaslarla paylasilan kahverengi
Siralarda
Solculuk oynamaya basladik
Ben doktor oluyordum sen hemsire, geri kalanlar
Kontrgerilla
Kirmizi boyalarla umut ikliminde harfler yaziliyordu
Pütürlü duvarlara ve
Türk dil kurumu'na inat bir türkçeyle
Agbilerimizden ögrendik, s harfinden orak çekiç figürleri
Türetmeyi
Ankara'ya usul usul karbonmonoksit yagiyordu
Ve kapali mekanlarda sevismeyi öneriyordu haber
Bültenleri
Oysa ankara'da hiç sevismedim ben
Disiplin kurulunda tartisilan askim olmadi benim
Sinifça gidilen pikniklerde kiçimiza batan platonik
Dikenleri saymazsak
Ankara'ya usul usul kursun yagiyordu
Ve belli bir saatten sonra sokaga çikmamayi öneriyordu
Haber bültenleri
Oysa hiç kursun yaram olmadi benim
Ve hiç bir mahkeme tutanaginda geçmedi Adim
Çatismalarin ortasinda sevimli bir çocuk yüzüydüm sadece
Sana siirler biriktiriyordum fen bilgisi defterimde, ama
Sen yoktun
Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum, suni
Teneffüs saatlerinde
Okul servisi seni hep zamansiz, amansizca bir lojman
Griligine götürüyordu
Ben, senin benimle tunali hilmi caddesi'ne gelebilme
Ihtimalini seviyordum

Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum

Yaz sicagi topraga çekiyor da tenimin çatlamaya hazir
Gevrekligini
Sonra otobüs oluyordum, kirik yarik yollarin çare bilmez
Sürgünü
Ne yana baksam dag ve deniz saniyordum
Mus ovasinin yalanci maviligini
Otobüs oluyordum bir süre
Yanimizdan geçen kara trenlerle yarisiyordum, yanagim
Otobüs caminin garantisinde
Otobüs oluyordum
Bir ülkeden bir iç ülkeye
Çocukluguma yaklastikça büyüyordum
Zap suyunun sesini basina koyuyordum sarkilarimin
Listesinin
Korkuyordum
Sonra iniyordum otobüsten
Çarsidan bizim eve giden, ömrümün en uzun
Ömrümün en kisa, ömrümün en çocuk
Ömrümün en ihtiyar yolunu kosuyordum
Çünkü sonunda annem oluyordum, babam kokuyordum sonunda
Soguk ve sehirlerarasi otobüslerde vazgeçtim çocuk
Olmaktan
Ve beslenme çantamda otlu peynir kokusuydu babam
Ben seninle bir gün van'daki bir kahvalti salonunda
Ben seninle sadece bilmek zorunda kalanlarin bildigi
Bir yol üstü lokantasinda
Ben seninle, agri dagina mistik ve demli bir çay kivaminda
Bakan
Dogubeyazit'in herhangi bir toprak daminda
Ben seninle herhangi bir insan elinin
Terli cografyasinda olma ihtimalini sevdim

Ben senin, beni sevebilme ihtimalini sevdim