Mathilde Storm Lyrics
"Høvdingen (Fra Rådebank)"

Tåka fra fjella kom sigende på
og samla seg rundt meg så eg ikkje fekk sjå
ho held meg for augon
men hjartet mitt ser ein skygge i tåka
Som smiler og ler

Og skyggen i tåka
Det var som han sa, ikkje vær lei deg
Alt gjenge bra

For orda blei skjøve
og nådde ikkje fram
Og tonan blei døve
Har mista sin klang

Og alt var stille med brått i si hugt
Den einaste rørsla var ei kråke på flukt

Eg såg deg i draume
Ved vegen du lå og kikka på nokon eg ikkje såg
Du var nok heilt framme og satt ved ditt bord
Ein engel held deg i hånda da du reiste frå jord

Så vegen til haugen var lengre i dag
og klokkan dei kima med mørkere slag
du levde som våren med livande sprell
Høvdingen på haugen får hvile i kveld

Mm..

Du blir nok et midpunkt med harper som let eg minnest deg bestandig
med latter og gret
Eg minnest deg bestandig med latter og gret